|
YGGDRASILL THING forum Drużyny Yggdrasill, dotyczące szwedzkich wikingów z X-XI w.
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Hrafn Vinter Sorg
Filozof
Dołączył: 20 Wrz 2007
Posty: 355
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: mąż
|
Wysłany: Nie 16:28, 14 Paź 2007 Temat postu: Świętosława |
|
|
Świętosława (ok. 970 - po 1014)
Świętosława była córką Mieszka I i Dobrosławy. Urodziła się w Gnieźnie, jej starszym bratem był Bolesław, późniejszy Chrobry. Sagi islandzkie nazywają ją Sygrydą, miała też przydomek Storrada co znaczy dumna. W historii Skandynawii występuje natomiast pod imieniem Gunhilda.
Jak zazwyczaj w tamtych czasach córki władców służyły do umacniana wpływów politycznych ich ojców lub braci, były kartą przetargową w polityce międzynarodowej. Świętosława została wydana za Eryka VIII Zwycięskiego, króla Szwecji, zasiadała na tronie u jego boku do 994. Z tego związku urodził się syn Olaf Skotkonung (Skötkonung).
Kiedy Eryk zmarł Świętosława wyszła ponownie za mąż za Swena Widłobrodego (Svend Tveskæg), tym razem króla Danii, syna Haralda Sinozębnego (Blåtand). Urodziła pięcioro dzieci Haralda, Kanuta, Estridę, Świętosławę i trzecią córkę nieznaną z imienia. Musiała być dość energiczną władczynią skoro sagi opowiadają o tym jak to jeszcze przed tym ślubem ze Swenem spaliła w łaźni niewygodnych konkurentów do jej ręki.
W innym jeszcze miejscu sagi opowiadają o tym jak to była zaręczona z królem norweskim Olafem Trygvassonem, jak on zerwał zaręczyny i jak Świętosława doprowadziła do antynorweskiej koalicji i śmierci Olafa w bitwie pod Svoldor w roku 1000, a to wszystko z zemsty nad niewiernym narzeczonym.
Między Swenem Widłobrodym a Świętosławą nie układało się dobrze, w końcu Swen wygnał żonę z domu. Siedem kolejnych lat (1007 – 1014) spędziła ona między Szwecją a Polską, po części u swojego pierworodnego syna Olafa, który w latach 1000-1020 panował w Szwecji, a po części na dworze brata Bolesława Chrobrego. Jak tylko w 1014 roku Swen zmarł, synowie przywieźli matkę z powrotem do Danii. Kanut podbił Anglię i w 1016 roku zasiadł na jej tronie. Harold panował, w tym czasie, w Danii. Wszyscy trzej synowie Świętosławy byli władcami, jej prestiż musiał być ogromny, a duma z synów całkowicie uzasadniona.
Kiedy Świętosława zmarła i gdzie, dokładnie nie wiadomo, z pewnością po 1014 roku, albo w Danii albo w Anglii, gdzie przebywała jej córka, imienniczka Świętosława młodsza. Jest duże prawdopodobieństwo, że ta córka została mniszką w Anglii. Druga córka Estrida została wydana za mąż za jakiegoś angielskiego możnowładcę. O trzeciej niestety nic nie wiadomo.
Po śmierci Haralda, w 1019 roku, Kanut przejął władzę po bracie i zjednoczył w jednym ręku aż trzy korony Anglii, Danii i Norwegii. Później jego siostrzeniec Swen Estridessen, syn Estridy zasiadł na tronie duńskim.
(To można przeczytać w internecie, oczywiście naniosłem swoje poprawki, np takie, że Mieszko nie był królem)
Ostatnio zmieniony przez Hrafn Vinter Sorg dnia Nie 16:50, 14 Paź 2007, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Hrafn Vinter Sorg
Filozof
Dołączył: 20 Wrz 2007
Posty: 355
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: mąż
|
Wysłany: Nie 16:44, 14 Paź 2007 Temat postu: |
|
|
Cytat: | Podania islandzkie i duńskie pomieszały jej osobę z imieniem poprzedniej żony Eryka Zwycięskiego, za którego Świętosława wyszła w 985 r. Świętosława jest więc Sygrydą "Sag" islandzkich, o niej również myślą sagi, gdy wymieniają różne Geiry, Gunhildy i Astrydy.
Świętosława obdarzyła Eryka synem Olafem, królem szwedzkim. Po śmierci Eryka, Świętosława dwukrotnie przebywała z powrotem w Polsce, pod opieką Bolesława, prawdopodobnie na Pomorzu. O rękę jej ubiegało się wielu książąt; dwoma ona wzgardziła i kazała ich spalić za zbytnie natręctwo; inny, Olaf Trygweson, sam z nią zerwał już przyrzeczone małżeństwo. Świętosława mu nie przebaczyła. I gdy wyszła ponownie za mąż za Swena Duńskiego, wywarła na nim okrutną zemstę, opłakując jednak jego śmierć.
W dziejach Danii, za Swena, w dziejach Szwecji za Olafa, zasłużyła się jednak niepospolicie, utrwalając związki tych krajów z Polską i krzewiąc chrześcijaństwo.
Bratu Bolesławowi była bardzo oddaną. |
S. Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, Kraków 2006, s. 63-64.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Hrafn Vinter Sorg
Filozof
Dołączył: 20 Wrz 2007
Posty: 355
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: mąż
|
Wysłany: Sob 12:12, 20 Paź 2007 Temat postu: |
|
|
Cytat: | W roku 985, jak wiadomo, wydał Mieszko I córkę swą Świętosławę za króla szwedzkiego Eryka Zwycięskiego. Małżeństwo to stanowiło oczywiście zachowanie związku Duńczyków z Obotrytami; Duńczycy próbowali przedsięwziąć jedną stanowczą wyprawę na Szwecję, by uprzedzić samo małżeństwo i nie dopuścić do przymierza polsko-szwedzkiego, lub też skutki jego unicestwić. Takie jest znaczenie wyprawy Haralda Siniozębego, który prowadził ze sobą pretendenta do tronu szwedzkiego w osobie Styrbjorna, syna Olafa szwedzkiego, a więc bratanka Eryka i własnego szwagra. Styrbjorn był przedtem osadzony z ramienia Haralda w Jomsborgu i był niewątpliwie wrogiem Mieszka. weselu przeto Mieszkówny w Upsali towarzyszył rozgłos słynnej i ponurej bitwy Eryka Zwycięskiego z Haraldem i Strybjornem.
Dla Styrbjorna nie było powrotu do Jomsborga, Mieszko bowiem wzmocnił się u ujścia Odry. Styrbjorn więc, wylądował w Szwecji, kazał drużynie swej porąbać okręty. Na polach Fyrejskich pod Upsalą zeszły się oba wojska, stryja (Eryka) i bratanka (Styrbjorna). Wobec niepewnego wyniku walki, obaj ofiarowali się bogom, Styrbjorn Thorowi, Eryk zaś Odynowi, przy czym Eryk przysiągł, że odda mu się po dziesięciu latach.
Odyn zwyciężył Thora; Styrbjorn padł na polu bitwy i dokładnie w dziesięć lat później zgłosił się Odyn po duszę Eryka. Świętosława została wdową z synem, olafem, zwanym Skotkonung. Stało się to w roku 995. |
S. Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, Kraków 2006, s. 162.
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
|